Le métèque |
λ(ε) μετέκ |
Georges Moustaki |
|
|
|
Avec ma gueule de métèque |
αβέκ μα γκ(έ)λ(ε) ντ(ε) μετέκ |
με φάτσα μετανάστη |
de juif errant de pâtre grec |
ντ(ε) (ζ)ουίφ εράν ντ(ε) πάτρ(ε) γκρέκ |
περιπλανώμενου Εβραίου Έλληνα βοσκού |
et mes cheveux aux quatre vents |
ε με (σ)(ε)β(έ) ζ ο κάτρ(ε) βάν |
και τα μαλλιά στους τέσσερις ανέμους |
Avec mes yeux tout délavés |
αβέκ με ζ γι(έ) του ντελαβέ |
με τα ξεθωριασμένα μάτια μου |
qui me donnent l’air de rêver |
κι μ(ε) ντονέ λ έρ ντ(ε) ρεβέ |
που δείχνουν σαν να ονειρεύονται |
moi qui ne rêve plus souvent |
μουά κι ν(ε) ρέβ(ε) πλ(ί) σουβάν |
εγώ που δεν ονειρεύομαι πια συχνά |
Avec mes mains de maraudeur |
αβέκ με μέν ντ(ε) μαροντ(έ)ρ |
με τα χέρια μικροκλέφτη |
de musicien et de rôdeur |
ντ(ε) μ(ι)ζισιέν ε ντ(ε) ροντ(έ)ρ |
μουσικού και αλήτη |
qui ont pillé tant de jardins |
κι όν πιγιέ τάν ντ(ε) (ζ)αρντέν |
που έχουν κατακλέψει τόσους κήπους |
Avec ma bouche qui a bu |
αβέκ μα μπού(σ)(ε) κι α μπ(ί) |
με στόμα που ήπιε |
qui a embrassé et mordu |
κι α αμπράσ(ε)ε μορντ(ί) |
φίλησε και δάγκωσε |
sans jamais assouvir sa faim |
σαν (ζ)αμέ ζ ασουβίρ σα φέν |
χωρίς ποτέ να χορτάσει την πείνα του |
Avec ma gueule de métèque |
αβέκ μα γκ(έ)λ(ε) ντ(ε) μετέκ |
με φάτσα μετανάστη |
de juif errant de pâtre grec |
ντ(ε) (ζ)ουίφ εράν ντ(ε) πάτρ(ε) γκρέκ |
περιπλανώμενου Εβραίου Έλληνα βοσκού |
de voleur et de vagabond |
ντ(ε) βολ(έ)ρ ε ντ(ε) βαγκαμπόν |
κλέφτη και αλήτη |
Avec ma peau qui s’est frottée |
αβέκ μα πό κι σε φροτέ |
με δέρμα ταλαιπωρημένο |
au soleil de tous les étés |
ο σολέγι ντ(έ) του λε ζ ετέ |
απ’ τον ήλιο κάθε καλοκαιριού |
et tout ce qui portait jupon |
ε του σ(ε) κι πορτέ (ζ)(ι)πόν |
μαζί και ότι φορούσα |
Avec mon coeur qui a su faire |
αβέκ μόν κ(έ)ρ κι α σ(ί) φέρ |
με καρδιά που έκανε τους άλλους |
souffrir autant qu’il a souffert |
σουφρίρ οτάν κιλ α σουφέρ |
να υποφέρουν όσο κι εγώ |
sans pour cela faire d’histoires |
σαν πουρ σ(ε)λά φέρ ντ ιστουάρ |
χωρίς όμως να δίνω συνέχεια |